Hoogtepunt van de reis in NZ bereikt

Hoi allemaal,

Nog even een berichtje vanuit Takaka waar ik overigens geen bereik heb met mijn USB- stick. Moet je nagaan hoe afgelegen het dan wel niet ligt, ik had zelfs verbindig op de ferry richting Welington dus... Nee hoor, er zijn hier in de buurt ongelofelijk veel backpackers en vakantiegangers.

Na terugkomst in Nelson zijn we de volgende dag naar de Ngarua caves gegaan, welke in de bergen liggen van de Takaka hill. Toen we weg reden was het nog bewolkt en op de berg zelf zaten we in de wolken waardoor we weinig uitzicht hadden. Vervolgens zijn tante Trees en ik samen met een grote groep en een gids de grotten ingegaan. De toer zou in totaal zo'n drie kwartier duren. In de grotten heerst er altijd een temperatuur van 11 graden Celsius. Deze grot is een marble cave, dus je kunt wel nagaan wat erin te vinden was. Je mocht hier niks aanraken, alleen op de plekken waar het aangeduid was. Dit aangezien je huid de steen kan aantasten. In de grot was het uiteraard donker, maar er was op sommige plekken ook verlichting aanwezig. In totaal waren er 5 stops aanwezig, op deze plekken legde de gids dingen uit over bijvoorbeeld de stalagmieten en stalagtieten (of hoe je het ook mag schrijven..). In deze cave worden ook bruiloften gehouden, wanneer je die plek ziet snap je wel waarom, het is er een prachtige locatie voor. Na 45 minuten in de grotten te hebben gelopen kwamen we weer in de buitenlucht waar de wolken waren verdwenen en de zon wederom aanwezig was.

Diezelfde week zou ik gaan skydiven vanaf Motueka. Na op te bellen zou ik dezelfde dag om 13.30 uur kunnen komen. Wel moesten we even van te voren bellen voordat we vertrokken, het is namelijk een half uur rijden richting Motueka. Zo gezegd, zo gedaan: net voor we vertrokken hebben we nog gebeld en ja hoor het zou gewoon doorgaan. Eenmaal daar aangekomen bleek het niet meer door te gaan vanwege de te felle wind, jammer maar helaas. Toen maar een afspraak gemaakt voor de volgende dag om 14.00 uur.

De volgende dag was er hetzelfde weer behalve de te felle wind, er was zon een paar wolken en het ging gelukkig wel door. Na eerst de instructies te hebben gekregen was het tijd voor de eerste drie personen, waaronder ik, om zich klaar te maken voor de jump. Na volledig klaar te zijn vertrok het vliegtuig naar een hoogte van 16,500 feet (meer dan 5 km hoogte). Ik moet zeggen ik was helemaal niet nerveus of bang, zelfs niet toen ik op de rand van het vliegtuig zat, ik kon alleen maar lachen tot en met. Heb die dag dan ook niks anders gedaan.. Zoals verwacht was ik de eerste die moest springen, maar goed dat maakt mij helemaal niks uit. Eenmaal vertrokken uit het vliegtuig had je een vrije val van 200 km/h, waanzinnig. Mensen denk dat je dan een 'achtbaan-gevoel' in je buik hebt, maar dat is totaal niet zo, het is gewoon amazing. Moeilijk om uit te leggen hoe het is, dus ik zou zeggen gewoon een keer doen, niets engs aan: je springt gewoon uit een vliegtuig. Tijdens de vrije val kun je al genieten van het uitzicht, zeker wanneer je door een wolk bent gegaan ;-), maar wanneer de parachute open is heb je nog genoeg tijd om te genieten. Mijn instructor hield er gelukkig van om wat trucjes te doen, wat het nog eens leuker maakte. De landing was soft en de rest van de groep stond ons al op te wachten om te vragen hoe het was en hoe het ging. Wij hebben ons daarna weer omgekleed en daarna was het wachten op de foto's en de dvd: die zijn overigens prachtig en gek geworden al zeg ik het zelf (you know me...). :-P Ik kan bij deze wel zeggen dat dit letterlijk en figuurlijk het hoogtepunt was van mijn reis in NZ. Tips voor mensen die willen parachute springen: gewoon skydiven, heb je 2 in 1!;-)

De dag na het skydiven zijn we met zijn vieren naar Takaka vertrokken voor vier dagen. Hier hebben we vanalles gedaan, naar plaatsjes gegaan, naar the spring gegaan met weer o zo helder water en gisteren zijn we naar farewell spit geweest. Deze bustour zou in totaal 6 uur duren, maar we werden opgehaald om 12.30 uur en kwamen terug om 21.00 uur. Although that was het heel mooi. Met een four-wheel-aandrijving door de hills, water en zand. De gids was ongelofelijk enthousiast en wist zoveel, prachtig hoe die man van zijn werk houdt. Dat vind ik nou een voorbeeld voor andere. Er stond zoals verwacht veel wind op het strand en het losse zand 'vloog' gestroomlijnd over het strand, het leken net geesten als je het zo zag, net als in een film. :-p. De bergen met zand zijn daar iedere dag verschillend aangezien er daar veel wind staat. De gids verplaatst iedere keer een stokje wat het hoogste punt betekent. Soms kan hij die echter niet vinden aangezien hij dan 6 feet onder het zand 'begraven' zit.

De foto's volgen later nog, sommige zijn niet zo goed aangezien ze vanuit 'de bus' zijn gemaakt. Morgen vertrekken we weer richting Nelson, misschien maar goed ook want hier heeft het al 3 minuten geregend vanavond.. ;-)

Vandaag heb ik trouwens mijn eerst grote vis in mijn leven gevallen: een zalm! Dit kun je hier namelijk doen in de buurt van Takaka, is een soort van zalm-kwekerij-farm waar je zalm kunt vissen en deze daarna mee naar huis nemen of daar laten roken of wat je zelf wilt. Moet zeggen, smaakt lekkerrrr!!

Groetjes vanuit een warm NZ!
X